Epiglottis cysten

Definitie en pathofysiologie
Epiglottis cysten zijn ontwikkelingsafwijkingen die ontstaan uit embryonale resten van het thyroglossale kanaal of subepiglottische weefsels. Ze bevinden zich meestal aan de basis van de epiglottis, in de valleculae of subepiglottisch gebied, en zijn bekleed met respiratoir epitheel. De cysten bevatten doorgaans sereus of muceus vocht en kunnen afhankelijk van hun grootte de dynamiek van de bovenste luchtwegen verstoren.

Klinische presentatie

• Abnormale inspiratoire of expiratoire ruis tijdens inspanning
• Prestatievermindering door gedeeltelijke obstructie van de luchtweg
• Dysfagie of intermitterend hoesten, vooral bij grote cysten
• Bij neonatale veulens: aspiratiepneumonie, voedingsproblemen en groeiachterstand

Diagnose
Endoscopisch onderzoek van de bovenste luchtwegen is de gouden standaard. De cyste verschijnt als een goed afgelijnde, fluctuerende, met vloeistof gevulde massa aan de ventrale zijde van de epiglottis. Echografie of CT kan worden ingezet voor pre-operatieve planning bij zeer grote laesies.

Behandeling

• Transendoscopische laserresectie (CO₂ of diode): voorkeursmethode door minimale invasiviteit en lage recidiefkans
• Surgical excision via laryngotomie bij zeer grote of recidiverende cysten

Prognose
De prognose na volledige verwijdering is uitstekend. Bij sportpaarden wordt doorgaans een volledig herstel van de prestaties gezien. Bij veulens kan vroege interventie aspiratiepneumonie en groeivertraging voorkomen.